Στα εκκλησιαστκά κυρήγματα τα πολιτισμικά άγχη μεταφράστηκαν σε ασθένειες. Ως ένα σημείο η ιατρική ήταν ηθικός καθοδηγητής, ένα είδος ηθικοφιλοσοφικού συστήματος για τη σάρκα. Η περίσια τροφή, οι ασθένειες που υπήρξαν επακόλουθο της άμετρης σεξουαλικής δραστηριότητας, η υπερβολική πνευματική δραστηριότητα σε συνδιασμό με την ανεπαρκή άσκηση, η υπερβολική ενσυναίσθηση, η τρυφή, η καλοπέραση, η ραστώνη, η ηδυπάθεια, η φιληδονία, ο αυνανισμός. Το ηθικό πάθος και ο ιατρικός κίνδυνος μεγαλώνουν μαζί και ο δεύτερος έρχεται ως εκφραστής του πρώτου.
Η κατα μόνας ηδονές. ThomasW. Laquer